Ustka. Pierwsza udokumentowana wzmianka o Ustce pochodzi z 1337 roku. Dokument ten stwierdza miedzy innymi, że cały i niepodzielny port Ustka położony po obu stronach rzeki Słupi pod względem prawnym stanowi własność miasta Słupska. Ten stan rzeczy trwał przez pięć i pół wieku. W tym czasie przez Ustkę wiódł szlak handlowy łączący Słupsk – ówczesny port morski z portami handlowymi Niemiec, Danii i Szwecji. Koniec XVIII wieku był burzliwym okresem dla Europy, zawierucha napoleońska nie ominęła i naszych ziem. Na przełomie 1806 i 1807 roku wojska francusko – polskie zdobyły Słupsk i Ustkę, które stały się garnizonami i gospodarczym zapleczem Wielkiej Armii Napoleona. Początkowo Ustka była miejscowością letniskową głównie dla szlachty i okolicznych mieszczan. Jednak dogodne połączenie Ustki ze Słupskiem i innymi miejscowościami oraz znakomite warunki klimatyczne czyniły z niej coraz szerzej znaną miejscowość. Wydzielono osobną plażę dla kobiet i dzieci po wschodniej stronie Słupi, osobną dla mężczyzn – po stronie zachodniej. Ustawiono pierwsze pomosty i kabiny.